Tæknin að ergja mig, unglingar sem leiðist..... og Valdísar-dagurinn

Í dag skrifaði ég hér pistil um aumingja blessuð ungmennin hér í Danaveldi sem dauðleiðist alla daga. Leiðinn stafa af því þau hafa ekkert Ungdómshús og því eðlilega ekkert að gera. Þá er ekki annað til ráða en að hendast út á Nørrebro brjóta nokkrar rúður, kveikja í ruslagámum og nokkrum bílum og auðvitað henda múrsteinum og öðru lauslegu drasli í lögregluna sem ekki á betra skilið enda er hún í fullu stafi við  að bögga blessuð ungmennin að mati margra.

Ekki vildi betur til en svo að  þegar ég ætlaði að vista þetta og birta þá greip tæknin inni í málin og ég missti allt út. Líklega hef ég verið eitthvað gróf á því, og máttarvöldin gripið inni í.

Ég ætla því að venda mínu kvæði í kross núna, láta það gjörsamlega eiga sig að tjá mig frekar um lætin á Nørrebro eða morðhótanir í garð teiknara Jyllandsposten og heldur senda ástarkveðjur til ykkar allra á Valent....eða Valdísar deginum eins og hann heitir á þessu heimili